Meclisa Jinan a DEM Partiyê li dijî erêkirina biryara cezayê darvekirinê yê li aktivîst û rojnameger Pexşan Ezîzî hat birin, li Stenbolê daxuyanî da. Jinan anîn ziman ku cezayê darvekirina jinan sûcê li dijî mirovahiyê ye.
Hat îddîakirin ku Havîn Aşkan a ku bejna wê 1,76 bû xwe bi derî derî ve daleqandiye û xwe kuştiye. Malbatê der barê çawîşê pispor ê ku keça wan pê re zewicî bû, bi sûcdariya "kuştina plankirî" gilî kir.
Jinên li Parîs û Silopiyayê hatin qetilkirin, li gelek bajaran hatin bibîranîn. Di bîranînan de hate gotin ku komkujiyên li dijî jinan sedema berxwedanê ye û têkoşîna azadiyê ya jinan li her derê didome.
Nûnera KNK’ê ya Parîsê Fîdan Dogan ku li Parîsê tevî Sakîne Cansiz û Leyla Şaylemez hatibû qetilkirin, li ser gora xwe hat bibîranîn. Di bîranînê de hat gotin ku têkoşîna jinên hatin qetilkirin bi Şoreşa Rojava re aj dane.
Siyasetmedara Kurd Sakîne Cansiz ku 12 sal berê li Parîsê hatibû qetilkirin, li ser gora xwe hat bibîranîn.
Jinên li Parîs û Silopiyayê hatin qetilkirin, di çalakiya nobetê ya li ser sînorê Nisêbîn-Qamişloyê de tên bibîranîn.
Aktivîsta TJA'yê Aynûr Saricayê diyar kir ku der barê mirina biguman a Rojîn Kabaîş de raya giştî bi şaş hatiye agahdarkirin û got ku ew ê dest ji pirsa "Çi hat serê Rojînê?" bernedin. Rêvebera Komeleya Jinan a Starê Meryema Aslanê jî got: "Dosyaya ku hê jî nehatiye zelalkirin ji bo dewletê şerm e."
Ji bo jinên li Parîs û Silopiyayê hatin qetilkirin, li Rihayê bîranîn hat lidarxistin.
Eren Keskînê diyar kir ku Sakîne Cansiz a li Parîsê hat qetilkirin yek ji jinên herî bibandor bû û wiha got: “Her tim behsa aştiyê û têkoşîna aştiyê dikir. Ez ji fikr û têkoşîna wê ya ji bo mafên jinan û li dijî desthilatdariya mêr gelekî bandor bûm."
TJA’yê Sakîne Cansiz, Fîdan Dogan, Leyla Şaylemez, Sêvê Demîr, Fatma Uyar, Pakîze Nayir, Evîn Goyî, Mîr Perwer û Abdurrahman Kizil ên di meha Çileyê de hatin qetilkirin, bi bîr anî.
Di ser mirina biguman a Rojîn Kabaîşê re 84 roj derbas bûn. Lê pirsên wekî cenaze çend roj di avê de ma, destwerdanek ji derve hatiye kirin, şopên derbeyê yên li ser laşê wê ji ber çi bûne û DNA'ya mêr a ku hatiye tespîtkirin aîdî kê ye, hîna bê bersiv in. Midûra wargehê ku di navenda îdiayan de cih digire, li ser mijarê bêdeng ma.
Xwendekarên Zanîngeha Munzurê ji bo Rojîn Kabaîş û Gulistan Doku meş li dar xistin.
Hevseroka Giştî ya DEM Partiyê Tulay Hatîmogûllari têkildarî Gulistan Doku peyamek parvekir û got: “Heke edalet pêk bihata dê îro Rojîn û Narîn bijiyan.”
Malbata Rojîn Kabaîşê bertek nîşanî îdiaya “întîharê” da û bal kişand ser nakokiyên di dosyayê de. Malbatê, hevala Rojînê ya odeyê û rayedarên wargehê ji mirina wê berpirsyar dît û ev îdiaye kir: “Piştî qetilkirinê avêtine avê.”
Hejmara 97’emîn a Kovara Jinê bi manşeta “Jiyana me her tim şer bû” derket.